22 Mayıs 2011 Pazar

Ama ben sana aşıktım.


Bu şehir beni kendine hapsediyor.
Başka yere gidemiyorum.
Kaçamıyorum. Kurtulamıyorum.
Seni bırakamıyorum. Nedenini bilmiyorsun.
Bir ayrıcalığın yoktu. Yakışıklı değildin.
Aşırı iyi değildin. Beni sevmezdin.
Ama ben sana aşıktım.
Bu şehri bırakamıyorum. Tıpkı seni bırakamadığım gibi.
Bu şehre laf söyletmiyorum.
Bahar geldi sevgilim. 
Ama hala ıslak. Çimenlere uzanamıyorum.
Islaklığı sevmem. Bilirsin.
Yağmuruda sevmiyorum.
Her yağmur yağdığında benim aklıma el ele tutuşup yürümelerimiz geliyor.
Hatırlıyor musun? ‘Yağmur yağıyo ıslanıcaz.’ demiştim. 
Sende ‘Olsun biz zaten sırılsıklam aşığız.’ demiştin.
Gülüşmüştük.
Şuan yağmur yağıyor. 
Bu şehirde ki insanlar canımı yakıyor sevgilim.
Sen dahil.
Sende çok yaktın canımı bilirsin.
Ama üzülme.
Bak ben üzülmüyorum.
Yağmur sayesinde kirlerimden arınıyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder