19 Mayıs 2011 Perşembe


Ben yazarken iyiyim. 
sen nasılsın?
ben senden sonra hep yazıyorum. kağıtlara yazıyorum, kafamda yazıyorum. bizi en baştan yaşıyorum her seferinde.hiç yardımcı olmuyorlar biliyorum. sen bilemezsin bunu. sen senden hiç ayrı kalmadın ki
yazıyorum dedim ya işte. yazarken bazen seninle konuşuyorum, çoğu kez kendi kendime. ben her seferinde solmasın görüntün gibi, kokunla beraber yok olmasınlar diye anılarımızı dinliyorum. sesleri hatırlamıyorum ama cümleleri hatırlıyorum. cümlelerini hatırlıyorum.
gece yazıyorum ama gündüzü seviyorum. sabahın erken saatlerini seviyorum. sokakların boş olduğu, güneşin koktuğu sabahların hafif serinliğini seviyorum. çünkü ben gece gözlerimi kapayınca her şey daha zorsevgilim.
ben senden sonra kötüyüm. 
sen nasılsın?

olmayanben:

bir yalanla gir hayatıma… ama o yalan, hep yalan kalsın. zamanla o yalan bile sahileşir, zaman, doğruları bile köreltir. gözlerini gördüğüm an değil, gözlerin bile bir gün silinir. hatırlanmaz adımız, sevgimiz… başka türlüsünü ummak niye ki? unutmak sonsuzluk değil mi? her gün yeniden doğmak üzere, her nefesimizde canlanmak üzere, ölürüz her gece hayallerin içinde.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder