Öyle..

Bu ruh haline o kadar çok alışmışım ki bazen bir ömrü böyle sonlandıracağımı düşünüyorum ciddi ciddi.Bir adam benimle olmayı neden istesin ,niye? Ben bile sıkılırken bu kadar kendimden, artık hiçbir umudum yokken hem de…
Hep kendimi tekrar ediyorum,görüyorsun değil mi hep böyle işte .
Hiç değişmiyor.
Hep böyle.
Ben hep böyleyim. 

Çoğunlukla hiç doğmamış olmayı diliyorum .Hastayım sürekli. Yemek ve içmek dışında işten ayrıldığımdan beri yataktan çıkmamaya gayret diyorum .O kadar çok arayanım var ki hep yalanlar söylüyorum onlara.” Telefonum bozuk,aaa canım görmedim kusura bakma” ..Benim yalnızlığım bunu tercih etmemden kaynaklanıyor. Çok kalabalığım ,boğuluyorum sanki…