Ben en çok geceleri özlüyorum seni sevgilim.
Gecenin o sessiz karanlığında gökyüzüne bakıp seni düşünüyorum.Gözlerini.Ellerini.En çok sana sarılıp susmayı özlüyorum.
Gündüzleri bazen bir anlığına aklımda çıkıyorsun.Sonra çok küçük bi ayrıntı seni tekrar hatırlatıyor.Yüzünü gözümün önüne getirmeye çalışıyorum, kokunu hatırlamaya çalışıyorum.Bazen çok zorlanıyorum.Paniğe kapılıyorum.Sonra birden aklıma geliyorsun.
Bazen de insanlar adının geçtiği cümleler kuruyorlar.En zoru öyle zamanlarda dediklerini anlamaya çalışmak oluyor sevgilim.Senin adın geçtiği zaman geri kalan hiç bir şeyi düşünemiyorum ben.
Ve bazen de ben seninle ilgili bir şeyler söylüyorum.İnsanlar gözlerime bakıp ‘Sen aşık olmuşsun resmen.’ diyorlar.Cevap veremiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder