23 Mayıs 2011 Pazartesi

Öyle anlar vardır ki hayatta boğazında bir şeyler düğümlenir, gözlerin dolar ve ne ağlayabilirsin ne de konuşabilir.Belli edemezsin,belli etmeni istemez,belli etmeni sevmez.Seni de sevmediğini düşünürsün seni öper sana dokunur ama içten içe bir şüphe kemirir durur içini.Günün sonunda seni seviyorum dedi diye avunursun.Sen mi fazla üzerine düştün acaba?.Bu sorunun cevabı yoktur işte.Yaptıklarını sorgulamaya başlarsın.O ise varolan gerçekleri görmemen için gözlerini kapatır durur.Sen zorla gerçekleri söylediğinde ise neden bu konuyu sürekli açtığını sorar bunu yapmamanı söyler.Oysa senin amacın ertelememektir yaşanacakları, acıları.Direnirsin, kızar.
Tamam gidiyorum!Ee yani!Değiştirebileceğin bir şey değil bu!Konuşmayalım artık bunu!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder