Her akşam gökyüzüne bakardım. Seninle tek ortak yerimiz orasıydı çünkü. Kapkaranlık yerde aynı yıldızlara bakabiliyo ihtimaliyle içim ürperirdi.
Sen bi rüya bi hayal gibiydin. Ben hep seninleydim. En çok da gözlerinle,kalbindeydim.
Ve hep bi haber bekledim. Yağmur yağdığında,ayakkabımın bağı çözüldüğünde seni düşündüm hep.
Sen gelmedin..
Bana güzde baharı yaşatan,en içimdeki daimi sevgilim.. İri,geniş gözlerinden fırlayan her bakışı yakalamayı ve onların sadece bana ait olmasını o kadar çok isterdim ki. Sadece seni isterdim ben aslında. Ruhunla,gülüşünle,şarkımızı mırıldandığın o masum sesini duymak isterdim hep. Yazılar yazardım,sana yollayamadığım günaydın ve iyi geceler mesajları. Yazıp,içimdeki sana okurdum her gün. O kadar güzel gülerdin ki bana yüreğimden. O kadar güzeldin ki orada sen. Tertemiz,kıpkırmızı ve sadece benim. Daha bi çok şey var sana ait. Kimisi masamda,kimisi kitaplığımda,kimi de hiç kimsenin bilmediği bi yerde;içimde,sende..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder