Bu yalnız bedeni.

Kendimle baş başa kalmak korkutuyor beni. Sevmiyorum, sevemiyorum bu yanlız bedeni. Sen geliyorsun aklıma aynalara her bakışımda. Sarıldığın belim, tuttuğun ellerim ve bakıp gülümsediğin bu gözler aynı. Ama yokluğunda bir o kadar uzak sanki bana. Yapacak hiçbir şeyim kalmamış, konuşacak herkes beni terk etmiş gibi.
İçimdeki şeytanla başbaşa kaldım sanki. Sana yazdığım mektupları, günlükleri okuyorum. Kendi canımı acıttığım için defalarca nefret ediyorum senden. Senden nefret etmek daha da acıtıyor zaten. Karmaşık bu düşünceler, ölü her bir bakış. Kurtar beni benden!