8 Mayıs 2011 Pazar

Kendimi özlüyorum bazen

Gittiğim yolu bilmiyorum, geri dönüş imkansız. Her adımımda senden daha çok uzaklaşıyorum. Uyumak.. Uyumaktan nefret ediyorum. Sensiz başka bi güne gözlerimi açmak acı veriyor bana. Hiçbir şey mantıklı değil sanki. Boşlukta gibiyim, kayıp gibiyim…
İçimdeki seni öldürmek ister gibi…
Saat tam 00.00. Kimse beni düşünmüyor belki ama benim onu düşündüğüm aşina. Yoldan geçen arabaların ışıklarına dalmış gözlerim, ağlamak üzereyim. Beraber gülüp eğlendiğimiz zamanları hatırlamak acıtmıyor seviştiğimiz gecelerin anısı kadar. Tenin kadar ıslak gözlerim şimdi, dudakların kadar kırmızı.
Teninin her kıvrımında kaybolduğum adamın yüzüne bakıp,tek bir söz söyleyemeden yürüyüp gitmek… Benim kadar kim tanıyor seni, kim biliyor kalçandaki minicik beni? Özlüyor mu o da benim özlediğim kadar?
Ben özlüyorum…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder