Hani bir keresinde “Sesin çok çirkin, birdaha şarkı söyleme” demiştim ya, şimdi o sesi -sadece bir kez daha- duyabilmek için kıvranıyorum.
Hani uyurken ben rahat edemez kıpır kıpır dönüp dururdum ya yatakta, bir kere daha seninle uyuyabilmek, kokunu içime çekebilmek için kıvranıyorum.
Hani üşüdüğümde yeleğini vermeye çalışırdın, “bak kimseye vermem ben ceketimi falan, üşüyorsun giy işte hem sıcacık yapmışım” derdinde ben inat edip almazdım ya, şimdi sıcaklığını hissetmek için kıvranıyorum.
Ben özleminle yaşamaya alışamadım henüz.
Yokluğunla iyi anlaşamıyoruz.
Yokluğunla iyi anlaşamıyoruz.
Sen nasılsın?
Unuttun mu beni gerçekten?
Yoksa aklına geliyor muyum arada bir de olsa?
Düşünüyor musun beni geceleri?
Düşünüyor musun beni geceleri?
Seninde keşke dediğin oluyor mu?
Beni özlüyor musun hiç?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder